Ένα σοκ προκάλεσε στον χώρο της ποδηλασίας βουνού η είδηση ότι η Danmarks Cykle Union (DCU) αποφάσισε να διαλύσει την εθνική ομάδα ΜΤΒ της Δανίας, επικαλούμενη λόγους οικονομικής εξοικονόμησης.
Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι οι αθλητές και οι προπονητές της εθνικής ομάδας τίθενται εκτός επίσημου προγράμματος στήριξης, ενώ το βάρος της προετοιμασίας και της συμμετοχής σε διεθνείς αγώνες περνά πλέον στους ίδιους τους αθλητές και τα σωματεία τους.
Σύμφωνα με τη DCU, η αναστολή της εθνικής ομάδας θα εξοικονομήσει περίπου 130.000 ευρώ, τα οποία προορίζονται για την ενίσχυση άλλων τομέων της ομοσπονδίας.
Μια χώρα-πρότυπο που έδειχνε τον δρόμο
Η Δανία δεν είναι τυχαία χώρα στο παγκόσμιο MTB. Διαθέτει συστηματική ανάπτυξη, αθλητές που πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη, και διοργανώνει κάθε χρόνο διεθνείς αγώνες υψηλού επιπέδου.
Παρά το μικρό της μέγεθος, κατέχει υψηλή θέση στο παγκόσμιο ranking, ενώ η δομή των σωματείων και των προγραμμάτων της ομοσπονδίας θεωρούνται παράδειγμα οργάνωσης και διαφάνειας.
Η κίνηση της DCU, όσο κι αν ξαφνιάζει, εντάσσεται σε μια λογική αξιολόγησης και επανακατεύθυνσης πόρων — μια λογική που δείχνει ότι οι ομοσπονδίες στο εξωτερικό λειτουργούν με ευθύνη και ρεαλισμό, ακόμη κι όταν χρειάζεται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις.
Και στην Ελλάδα;
Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα —μια χώρα με χαμηλή θέση (21η) σε επίπεδο δυναμικού αθλητών και σωματείων— δεν υπάρχει ούτε σταθερή εθνική ομάδα MTB, ούτε μακροπρόθεσμο σχέδιο ανάπτυξης.
Η Ε.Ο.Π. εξακολουθεί να λειτουργεί χωρίς στρατηγικό προγραμματισμό, χωρίς σταθερό πλάνο προετοιμασίας ή συμμετοχής σε διεθνείς διοργανώσεις.
Ακόμα κι όταν η ορεινή ποδηλασία γνωρίζει άνθηση σε επίπεδο συλλόγων, αγώνων και αθλητών, η Ομοσπονδία δεν δείχνει να ανταποκρίνεται.
Η έλλειψη επένδυσης, καθοδήγησης και προοπτικής αφήνει τη χώρα στάσιμη, σε μια περίοδο που το άθλημα παγκοσμίως εξελίσσεται ραγδαία.
Μάθημα ή προειδοποίηση;
Η περίπτωση της Δανίας δείχνει ότι ακόμη και μια οργανωμένη χώρα μπορεί να κάνει δύσκολες επιλογές, με γνώμονα τη βιωσιμότητα και την αναδιάρθρωση.
Στην Ελλάδα, όμως, η απουσία επιλογών —η στασιμότητα, η απραξία και η έλλειψη σχεδίου— ίσως να είναι ακόμα πιο επικίνδυνη.
Η διάλυση της εθνικής ομάδας MTB στη Δανία πρέπει να λειτουργήσει ως καμπανάκι προβληματισμού:
αν χώρες που βρίσκονται πολύ ψηλότερα επαναξιολογούν το μοντέλο τους, τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα, που ακόμη προσπαθεί να χτίσει τα θεμέλια;
Κείμενο: [Το όνομά σου]
Πηγή: Brújula Bike / DCU
